"Dotyk Julii" - Tahereh Mafi

Tytuł: Dotyk Julii
Autor: Tehereh Mafi
Rok wydania: 2014
Seria: Dotyk Julii #1
Wydawnictwo: Otwarte
Liczba stron: 336
Moja ocena: 9/10
Zdjęcie okładki: empik.com


Zakochałam się w tej serii od pierwszego wejrzenia. Po przeczytaniu pierwszych 10 stron wiedziałam, że nie spocznę puki nie poznam zakończenia. Przeczytałam trylogię w ciągu 2 dni, chyba mój rekord. Ale tutaj chciałabym skupić się na pierwszej części.
Styl autorki jest barwny, ale równocześnie nie przesadzony. Bardzo dobrze się to czyta. Fabuła osadzona jest w dysutopijnym świecie (to co lubię :)). Główna bohaterka - Julia jest 17-latką z wyjątkowym darem/przekleństwem. Jej dotyk zabija. Poznajemy ją umieszczoną w ośrodku psychiatrycznym, zamkniętą w sobie, pogrążoną w depresji, bez chęci do życia. I wtedy pojawia się Adam. Wiadomo, samotna dziewczyna, spragniona dotyku, zamknięta sam na sam z przystojnym mężczyzną. Brzmi jednoznacznie, jednak Adam się nie zbliża, przecież Julia mogłaby go zabić. I jest jeszcze Warner. Nie chcę zdradzać Wam za wiele fabuły, ale ta postać wyjątkowo mnie zaintrygowała. Na pewno nie jest mdły, za to bardzo tajemniczy. Zresztą wszyscy bohaterowie są wyraźnie wykreowani i zdecydowanie nie nudni.
Akcja rozwija się bardzo powoli, mamy wiele opisów uczuć - głównie cierpienia i miłości. Ale mimo to nie jest nudno, wręcz przeciwnie, chłonie się uczucia bohaterów w oczekiwaniu na kolejny krok.
Książka jest dobra, bardzo dobra. Przyznam się, że styl autorki tak mnie urzekł, że wracałam kilkukrotnie do tych samych fragmentów. Widzimy wszystko z punktu widzenia Julii. Autorka użyła skreśleń w tekście. Spotkałam się z tym po raz pierwszy i uważam to za świetny pomysł. Skreślone są myśli, których Julia wolałaby nie mieć. To świetnie obrazuje co przezywa bohaterka. Zachęcam do przeczytania, nie zawiedziecie się!

Miłego czytania,
ZaczytanaAnia


"Teraz już wiem, że naukowcy się mylą.
Ziemia jest płaska.
Wiem to, ponieważ zepchnięto mnie z jej krawędzi, choć przez 17 lat próbowałam się jej trzymać. Próbowałam wspiąć się z powrotem, ale pokonanie grawitacji graniczy z cudem, kiedy nikt nie chce podać ci ręki."